Januari 2011 bezoekersatleet – Alyson Ruby Grzyb

door
Sky Barsch Gleiner
Geplaatst op 8 januari 2011

Leeftijd: 36
Woonplaats: Sunderland
Familie: echtgenoot, Steve Grzyb
Beroep: voorschoolse leraar
Primaire sport: sneeuwschoenwandelen
VS: Je zult sneeuwschoenwandelen in de Tubbs ravotten om borstkanker deze maand te stampen. Hoeveel jaar heb je dit precies gedaan?
AG: Dit wordt mijn achtste, allemaal in Vermont.
VS: Wat was de motivatie om deel te nemen?
AG: Ik geloof dat januari 2003 het allereerste jaar was dat er een ravotten was in Vermont. Ik hoorde er op de radio over, maar dat jaar had ik al plannen voor dat weekend. De volgende zomer kreeg mijn moeder de diagnose borstkanker. Die herfst hoorde ik weer over de ravotten, evenals ik mijn broer of zus die in Maryland woont. Ik zei: “Dit lijkt een echt leuk ding, waarom komen Vissel Kobe Thuisshirt jullie niet zo goed als we het samen doen?” Dat was toen de ravotten veel kleiner was. Evenals het team was vrij klein, dus alleen wij vieren-zij zij evenals haar andere helft evenals mijn toenmalige vriendje als ik-deden het, evenals we probeerden wat geld in te zamelen, maar alleen toegenomen met ongeveer $ 1500. Het volgende jaar was mijn moeder veel zieker, en we kregen veel goede vrienden samen die kwamen en ons bij ons kwamen ter ondersteuning van mijn moeder. Mijn moeder en papa kwamen in 2005 bij ons. Hoe helaas ook mijn moeder overleed in juni 2005. Sindsdien is het type van exact dezelfde kerngroep mensen die samenkomen. We hebben er een paar verloren en hebben er een paar toegevoegd. Consequent zou ik de afgelopen vier jaar zeggen, we hebben ongeveer 20 Belgisch Voetbalelftal Thuisshirt teamleden gehad, en de laatste tijd hebben we ongeveer $ 15.000 verhoogd.
VS: Hoe gaat het precies met fondsenwerving?
AG: Mijn moeder was enorm gehouden door veel mensen, evenals in één opzicht, sinds ze stierf, een groot aantal mensen die haar begrepen en dat ze leuk vond, zijn uiterst bereid om aan deze zaak te doneren. Ik heb net een inspectie in de post van mijn oma gekregen en ze zei: “Hier is mijn stukje dat je moeder herinnert.” Met 20 mensen die allemaal om geld vragen, heb je de neiging om een ​​vrij grote reactie te krijgen. We zijn ook behoorlijk verspreid. Ik coördineer het team hier vanuit Vermont, maar de meerderheid van de mensen komt uit verschillende staten. Pools Voetbalelftal Thuisshirt Mijn vader is in Connecticut, mijn broer of zus en haar andere helft online in Maryland, evenals ze vrienden brengen. Ik heb neven uit Massachusetts en het Chicago -gebied, dus we trekken uit een breed scala aan mensen. We hebben ook een paar diepe zakken om van te vragen. Er zijn door de jaren heen een aantal mensen geweest die consequent US $ 500 donaties of zelfs $ 1.000 donaties hebben opgeleverd. We hebben geweldige gevers. Ook geloof ik dat sinds we het zoveel jaren hebben gedaan, sommige mensen het verwachten, dus ze zijn van plan het.
VS: Hoe bereiden je goede vrienden in warmere klimaten precies voor op een lange sneeuwschoen?
AG: Sneeuwschoenwandelen op een redelijk plat en verzorgd pad (dat is wat je ontdekt op de ravotten) is niet zo moeilijk. Gewoon lopen is voldoende om u voor te bereiden. Als we wat achterblijvende achterblijvende achterblijven, kunnen ze misschien meer cardiovasculaire training doen, maar voor een eenvoudige wandeling zijn ze in orde. Het ding dat hen meestal het meest belemmert, is het koele weer, maar ze hebben ontdekt om in veel lagen te jurk!
VS: Wat was het aan je moeder die haar aan zoveel mensen geliefd maakte?
AG: Mijn moeder was slechts een van die mensen waar iedereen van houdt. Ze was zowel schattig als grappig. Ze was een geweldige luisteraar. Ze vond het leuk om plezier te hebben. Ze had zowel een aardige als royaal hart.
VS: Hoe voelt het precies om zoveel bij te dragen aan borstkankeronderzoek?
AG: Het is best opwindend. De allereerste paar jaar, toen we sprongen van het verhogen van $ 1500 tot het volgende jaar was $ 10.000 … we dachten: “Wauw, dit is veel geld.” Als ik er mensen over vertel, worden ze weggeblazen.
VS: Wat bracht je naar Vermont?
AG: Dat is een lang verhaal. Mijn nu-man bracht me naar Vermont. We komen allebei van Trumbull, CT. We gingen samen naar een hoge instelling. Hij kwam hier na de middelbare school omhoog, evenals ik had nog een aantal andere goede vrienden die ook naar Vermont overstapten. Ik zou zeven jaar later zeggen dat een van onze gedeelde goede vrienden terugging naar Connecticut, evenals het was met hem dat we elkaar weer zagen en toen begonnen met daten en het lange afstands ding een paar jaar deden. We besloten dat een van ons zou moeten bewegen, evenals ik voorbereid op een aanpassing in het landschap. Sindsdien ben ik echt gelukkig geweest. Ik vind het leuk.
VS: Hoe ging je precies na over lesgeven?
AG: Toen ik op de universiteit zat, studeerde ik vrije kunsten met een focus op psychologie, maar begreep niet echt wat ik wilde doen. Ik was aan het babysitten sinds ik 12 jaar oud was. Toen ik afstudeerde, kreeg ik een nanny -taak voor de zomer en ik was op zoek naar alles wat me interesseerde. Werken met jongeren was iets waarvan ik geloofde dat ik het wilde doen. Een setting geopend op een kleuterschool in Branford, CT. Het was een soort parttime assistnull